وکیل کلاهبرداری به وکیل کیفری ای گفته می شود که دارای تخصص در زمینه جرایم علیه اموال و به خصوص جرم کلاهبرداری است. وکیل کلاهبرداری با دانش و مهارت خود در جرایم کیفری می تواند به بزهدیدگان کلاهبرداری یا متهمین به این جرم کمک شایانی نماید. برای آشنایی با دانش و وظایف وکیل کلاهبرداری و در صورت نیاز، انتخاب یک وکیل کلاهبرداری خوب، می توانید مقاله زیر را مطالعه کنید.

وکیل کلاهبرداری کیست؟

کلاهبرداری از مهم ترین و رایج ترین جرایم علیه اموال و مالکیت است. آنچه که جرم کلاهبرداری را از سایر جرایم علیه اموال متمایز می کند، آن است که در اکثر این جرایم، مال بدون رضایت یا بدون آگاهی صاحب مال و حتی گاه به دلیل توسل مجرم به اعمال خشونت آمیز از قربانی به مجرم منتقل می گردد. در حالی که در کلاهبرداری، قربانی با رضایت و طیب نفی مال را در اختیار مجرم قرار می دهد.

کلاهبرداری از زمره جرایمی است که نوعی اکل مال بالباطل محسوب می شود و با توجه به عمومیت آیه ۱۸۸ سوره بقره با استفاده از عنوان کلی تعزیرات که برای اعمال حرام وضع شده اند، قابل مجازات است.

تعریف جرم کلاهبرداری

کلاهبرداری عبارت است از بردن مال دیگری از طریق توسل توام با سوء نیت به وسایل یا عملیات متقلبانه

عنصر مادی جرم کلاهبرداری

عنصر مادی در هر جرمی عبارت است از رفتار مادی فیزیکی (اعم از فعل یا ترک فعل)، شرایط و اوضاع و احوال تحقق جرم و نتیجه (مخصوص جرایم مقید)

رفتار مادی فیزیکی: در کلاهبرداری رفتار مجرمانه مرتکب باید به شکل فعل مثبت باشد. ترک فعل در این جرم حتی اگر توام با سوء نیت بوده و موجب اغفال طرف مقابل و ورود ضرر به وی شود، هیچ گاه نمی تواند عنصر مادی جرم کلاهبرداری را تشکیل دهد.

شرایط و اوضاع و احوال لازم برای تحقق جرم کلاهبرداری: این شرایط در کلاهبرداری عبارتند از متقلبانه بودن وسایل یا عملیات، اغفال شدن و فریب خوردن قربانی از آن وسایل متقلبانه، تعلق مال برده شده به دیگری

در رابطه با متقلبانه بودن وسایل یا عملیات نکات زیر قابل ذکر است:

• صرف گرفتن وجوهی از اشخاص برای وارد کردن آن ها به خدمات دولتی و عدم انجام تعهدات نمی تواند دارای جنبه کیفری و مشمول عنوان کلاهبرداری گردد و توسل به وسایل تقلب باید احراز شود.
• چنانچه کسی وجهی از کسی بگیرد که در مقابل جنسی به او بدهد و سپس منکر گرفتن وجه شده باشد، کلاهبرداری نخواهد بود.
• به صرف تحقق تنها یکی از دو شرط لازم، جرم کلاهبرداری به وقوع نمی پیوندد. بنابراین بردن مال غیر به صرف دروغ گویی کلاهبرداری نیست. درمورد دروغ کتبی، حکم به کلاهبرداری وجاهت نخواهد داشت. مثل اینکه کسی با نوشتن یک نامه معمولی به دیگری خود را یک جراح معتبر معرفی کند و از او وجوهی بگیرد. بنابراین صرف تقدیم دادخواست واهی به دادگاه حتی اگر منتهی به صدور حکم به نفع خواهان و به تبع آن صدور اجراییه و تصاحب مال دیگری شود، کلاهبرداری محسوب نمی شود.
• توسل به وسایل متقلبانه باید مقدم بر تحصیل مال و برای تحصیل مال انجام شود.

در رابطه با اغفال و فریب قربانی نکات زیر قابل ذکر است:

• قربانی جرم باید مال را با رضایت حاصل از گول خوردن در اختیار مجرم قرار دهد. بنابراین هم باید وسایل متقلبانه \”نوعا\” فریب دهنده باشد و هم قربانی \”شخصا\” فریب بخورد.
• این جرم تنها علیه یک انسان محقق می شود. بنابراین کسی که با انداختن یک سکه تقلبی به داخل تلفن عمومی از آن استفاده می کند یا با انداختن پول به دستگاه مخصوص فروش مواد غذایی اجناسی را دریافت می کند مرتکب کلاهبرداری نشده است.
• اغفال و فریب قربانی باید ناشی از توسل مجرم به وسایل متقلبانه باشد و خود همین اغفال منتج به دادن مال از سوی وی گردد. در واقع باید بین اغفال و فریب قربانی و بردن مال او رابطه سببیت وجود داشته باشد.

در خصوص شرط تعلق مال برده شده به غیر هم باید گفت اگر کسی با توسل به وسایل متقلبانه مال خودش را از تصرف دیگری خارج کند کلاهبردار نیست.

نتیجه حاصله: کلاهبرداری از زمره جرایم مقید است یعنی برای تحقق نیازمند وقوع نتیجه خاصی است. این نتیجه عبارت است از بردن مال دیگری.

بردن مال دیکری مستلزم تحقق دو چیز است: ورود ضرر مالی به قربانی و انتفاع مالی کلاهبردار یا شخص مورد نظر او.

شروع به کلاهبرداری

برای قابل مجازات بودن شروع به جرم، باید شخص مرتکب قصد ارتکاب جرم را کرده و با برداشتن گام های اساسی به حصول نتیجه نزدیک شده باشد. بنابراین صرف قصد ارتکاب جرم و یا عملیات و اقداماتی که فقط مقدمه جرم است و ارتباط مستقیم با وقوع جرم ندارد، شروع به جرم نیست.

با توجه به مفاد تبصره ۳ ماده ۱ قانون تشدید مجازات شروع به کلاهبرداری حداقل مجازات مقرر در هر مورد می باشد. # وکیل کلاهبرداری

عنصر روانی کلاهبرداری

عنصر روانی کلاهبرداری از دو جزء سوء نیت عام (علم و عمد شخص به ارتکاب جرم و متقلبانه بودن وسایل) و سوء نیت خاص (قصد بردن مال غیر) تشکیل می شود.

انگیزه تاثیری در تحقق یا عدم تحقق جرم ندارد و چیزی غیر از قصد می باشد. البته انگیزه در برخی موارد می تواند موجب تخفیف یا تشدید مجازات شود. # وکیل کلاهبرداری

مجازات جرم کلاهبرداری

در ماده ۱ قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشا و اختلاس و کلاهبرداری مجازات های اصلی کلاهبرداری ذکر شده اند: … علاوه بر رد اصل مال به صاحبش به حبس از ۲ تا ده سال و انفصال ابد از خدمت دولتی و پرداخت جزای نقدی معادل مالی که اخذ کرده است محکوم می‌شود.

نکته قابل ذکر این است که رد مال اخذ شده در صورت موجود بودن عین مال مورد کلاهبرداری، نیازی به تقدیم دادخواست و صدور اجراییه ندارد ولی در صورت موجود نبودن عین مال، حکم به پرداخت قیمت یا مثل مال مورد کلاهبرداری مستلزم تقدیم دادخواست و رسیدگی خواهد بود.

صور خاص جرم کلاهبرداری

وکیل کلاهبرداری : علاوه بر تعریف ذکر شده از کلاهبرداری مواردی وجود دارند که قانون گذار به طور خاص این جرایم را کلاهبرداری دانسته است. این موارد شامل عناوین زیر است:

• ورشکستگی به تقصیر یا تقلب
• تعدی نسبت به دولت
• تبانی و مواضعه برای بردن مال غیر
• انتقال مال غیر بدون مجوز قانونی
• معرفی مال دیگری به عنوان مال خود
• تبانی در معاملات دولتی
• کلاهبرداری در امور ثبتی
• کلاهبرداری در شرکت ها
• کلاهبرداری رایانه ای
• دسیسه و تقلب در کسب و تجارت

آیا توسل به وسایل متقلبانه برای برای بردن یک مزیت مالی مثل پرداخت حق بیمه کمتر کلاهبرداری محسوب می شود؟

خیر. موضوع کلاهبرداری فقط مال است و قصد بردن مزیت مالی کلاهبرداری نیست.

آیا مردی که با توسل به وسایل متقلبانه خود را برخوردار از صفت خاصی قلمداد می کند و به این واسطه نظر دختری را نسبت به ازدواج با خود جلب می نماید در صورت تصاحب جهیزیه آن دختر کلاهبردار محسوب می شود؟

میان توسل به وسایل متقلبانه و تصاحب جهیزیه رابطه سببیت مستقیم برقرار نیست. بنابراین این کار کلاهبرداری محسوب نمی شود.

وکیل کلاهبرداری

وکیل کلاهبرداری : کلاهبرداری یکی از جرایم رایج در جامعه است که اموال افراد را در معرض خطر قرار می دهد. برای موفقیت در پرونده های کلاهبرداری، حضور یک وکیل کلاهبرداری که یک وکیل کیفری در امور مالی می باشد امری ضروری است. در صورت نیاز به وکیل کلاهبرداری یا وکیل دادگاه کیفری در تهران، وکیل کلاهبرداری یا وکیل دادگاه کیفری در کرج و وکیل کلاهبرداری یا وکیل دادگاه کیفری در مشهد می توانید با گروه وکلای ژیوار با تخصص در کلیه امور کیفری تماس برقرار کنید.

دلیل اعطای وکالت در امور کیفری به وکیل

وکالت در امور جزایی امری دشوار و حساس است و نباید آن را به هر شخصی بسپارید. چرا؟

چون در امور کیفری شما با عناوینی همچون:

• مجازات
• کیفر
• محکومیت
• سوءسابقه

سر و کار دارید.

این عناوین بسیار حساس و تاثیرگذار در زندگی شما هستند و با کسی شوخی ندارند. اگر به علم حقوق آشنایی ندارید نمی توانید به تنهایی در امور جزایی از حق خود به خوبی دفاع کنید. حساسیت این امور به اندازه ای است که گاهی خود دادگاه اقدام به گرفتن وکیل برای متهم می کند. توصیه بزرگان علم حقوق نیز مشورت و سپردن امور وکالت خود به وکیلی خبره در این زمینه است.

در دنیای امروز انجام امور به سمت ساده و راحت تر شدن می رود. راحت و سریع تر شدن انجام امور سبب شده جرم کلاهبرداری در جامعه بسیار شایع شود. خیلی از پرونده های در حال رسیدگی در دادگاه های دادگستری مربوط به همین موضوع می شود.

افراد کلاهبردار با شناسایی ضعف های جامعه و مردم، اموال و دارایی آنها را هدف قرار می دهند. سپس با استفاده از ابزارهای ناشناخته و پیچیده همچون فضای مجازی اقدام به ربودن آنها می کنند.

تعریف کلاهبرداری از منظر قانون

در تعریفی ساده از کلاهبرداری می توان گفت:

کلاهبرداری عبارت است از بردن مالی دیگری از راه فریب و نیرنگ با توسل به وسایل متقلبانه.

کلاهبرداری مصادیق متعددی در قانون دارد. در اینجا به تعدادی از آنها که بسیار شایع هستند اشاره می کنیم. خوانندگان عزیز باید توجه داشته باشند مصادیق کلاهبرداری بسیار زیاد هستند. برای تشخیص و تمییز آنها از هم نیاز به تسلط به قانون مجازات اسلامی ایران و حقوق کیفری دارید.

به همین دلیل پیشنهاد می شود به یکی از وکلای آشنا به چگونگی رسیدگی به پرونده های جزایی در دادگاه های دادگستری مراجعه کنید.

 انتقال مال غیر:

کسی که مال غیر را با علم به اینکه مال غیر است به دیگری منتقل کند. در اینجا کلاهبردار باید مال را به شخصی غیر از خودش یا مالک منتقل کند. در غیر این صورت جرم کلاهبرداری محقق نیست. برای مثال اگر به خودش مال را انتقال دهد تحصیل مال نامشروع محسوب می شود.

معامله معارض:

شخصی مالش را به دیگری می فروشد، سپس همان ملک را با سندی رسمی برای بار دوم به شخص دیگری انتقال می دهد. این جرم شبیه به انتقال مال غیر است. شاکی یا متشاکی می توانند پس از مشورت با وکیلی آگاه و مسلط به مسائل کیفری در دادگاه ها به یکی از آنها استناد کنند.

تبانی برای بردن مال غیر:

تبانی برای بردن مال غیر ۲ صورت دارد:

۱ ) طبق ماده ۱ قانون مجازات؛

اشخاصی که برای بردن مال غیر تبانی می نمایند.

هرگاه اشخاصی با یکدیگر تبانی کرده و برای بردن مالی که متعلق به غیر است بر همدیگر اقامه دعوا نمایند، این اقدام آنها کلاهبرداری محسوب می شود.

۲ ) طبق ماده ۲ قانون فوق،

اشخاصی که به عنوان شخص ثالث وارد شده یا به عنوان شخص ثالث بر حکمی اعتراض کرده یا بر محکومٌ علیه حکمی مستقیماً اقامه دعوا نمایند و این اقدامات آنها ناشی از تبانی با یکی از اصحاب دعوی برای بردن مال یا تضییع حق طرف دیگر دعوا باشد کلاهبردار محسوب می شود.

– همانطور که گفته شد خوانندگان عزیز توجه داشته باشند مصادیق کلاهبرداری در نظام حقوقی ما بسیار است. ما در اینجا تنها به مهم ترین آنها اشاره کردیم. باید توجه داشته باشید که اگر کسی از شما کلاهبرداری کرده است باید ابتدا تشخیص دهید که آیا طبق قانون عمل وی کلاهبرداری است یا خیر؟ سپس اقدام به شکایت کنید.

برای اثبات جرمی که علیه شما صورت گرفته نیاز است بتوانید آن را اثبات کنید.

در حقوق کیفری اصل بر بی گناهی افراد است و اثبات جرم طرف مقابل برعهده شماست. اگر نتوانید جرم وی را به دادگاه اثبات کنید باید منتظر عواقبش نیز باشید. شاکی برای اثبات ادعای خود باید بتواند به خوبی به اتفاقاتی که میان وی و متشاکی پیش آمده و مواد قانونی استناد کند. معمولاً انجام این کار از توان یک فرد عادی خارج است. به همین دلیل به شدت توصیه می شود امور وکالت خود در امور کیفری را به وکیل پایه یک دادگستری و متخصص در امور کیفری بسپارید.

جهت عضویت در تلگرام حقوقی کلیک کنید

اثبات جرم کلاهبرداری

چگونه می توانیم جرم کلاهبرداری را اثبات کنیم؟

ادله اثبات دعوا در امور کیفری و حقوقی متفاوت هستند. باید پیش از اقدام به اثبات ادعای خود در دادگاه از آنها آگاه باشید.

راه های اثبات جرم و ادله اثبات دعوی در امور کیفری از قرار ذیل است:

اقرار:

طبق ماده ۱۶۴ قانون مجازات اسلامی؛

اقرار عبارت است از:

اخبار شخص به ارتکاب جرم از جانب خود مجرم باید شخصا به ارتکاب جرم اقرار کند.  به فرض اقرار وکیل به جای موکل قابل استماع نیست‌‌.

اقرار باید صریح باشد. یعنی شخص به صورت کتبی یا شفاهی به اعمالش اقرار کند‌‌. اگر مجرم فاقد توانایی حرف زدن و نوشتن باشد می‌تواند از راه دیگری همچون اشاره نیز اقرار کند.

اقرار کننده باید عاقل، بالغ، قاصد و مختار باشد. اقرار وی تحت اجبار یا شکنجه معتبر نیست.

شهادت:

طبق ماده ۱۷۴ قانون مجازات اسلامی؛ شهادت عبارت است از:

اخبار شخصی غیر از طرفین دعوی به وقوع یا عدم وقوع جرم توسط متهم یا هر امر دیگری نزد مقام قضایی است.

شاهد باید دارای شرایطی باشد. مثل بلوغ، عقل، ایمان، عدالت، ذی نفع نبودن در موضوع و … .

انکار شاهد اصلی فقط تا پیش از صدور رای موثر است. انکار ادعای وی توسط خودش پس از پایان مدت مذکور اعتبار نخواهد داشت.

سوگند:

طبق ماده ۲۰۱ قانون مجازات اسلامی؛ سوگند عبارت است از:

گواه قراردادن خداوند بر درستی گفتار ادا کننده سوگند است.

برخلاف اقرار، سوگند تنها باید به صورت شفاهی باشد. اگر شخص توانایی حرف زدن نداشته باشد می‌تواند آن را بنویسد یا اشاره کند.

علم قاضی:

وکیل کلاهبرداری : طبق ماده ۲۱۱ قانون مجازات اسلامی؛ علم قاضی عبارت است از:

یقین حاصل از مستندات روشنی است که نزد وی مطرح می شود.

علم قاضی بر ۳ مورد بالا برتری دارد. پس از علم قاضی، به ترتیب اقرار و سپس شهادت و سوگند اولویت دارند‌‌.