وکیل محاربه، وکیلی است که دارای نهایت تسلط بر حقوق کیفری است و می تواند با دانش و مهارت خود شخص متهم به محاربه را از خطر اعدام نجات دهد. بدون شک هیچ متهمی بدون یاری گرفتن از دانش و مهارت یک وکیل محاربه مجرب و متخصص قادر به دفاع از خود در برابر دادگاه نخواهد بود. در ادامه شما را با نکات حقوقی جرم محاربه آشنا می کنیم.

محاربه چیست؟

وکیل محاربه : جرایم علیه امنیت، همواره از اولین جرایمی بوده اند که در ملل گوناگون مورد جرم انگاری حکومت ها قرار گرفته اند. استقلال، تمامیت ارضی، امنیت و حاکمیت ملی از ارزش های خدشه ناپذیر تمام حکومت ها هستند که برای حفظ و صیانت از آن ها، رفتارهایی که علیه آن ها صورت می گیرد با برخورد قاطع و محکم دولت ها رو به رو می شوند.

محاربه یکی از جرایم علیه امنیت است که هم در فقه اسلامی و هم در قانون مجازات اسلامی مورد توجه قرار گرفته است. ریشه واژه محاوره \”حرب\” است که متضاد کلمه \”سلم\” به معنی صلح می باشد. این کلمه در معنی اصطلاحی در آیه ۳۳ سوره مائده به معنی کارزار با مسلمین و با مظاهر حاکمیت خدا و پیامبر به کار رفته است.

تعریف محاربه در قانون ایران

وکیل محاربه : در مورد معنی محاربه از نظر قانون گذار ایران، طبق ماده ۲۷۹ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲، محاربه عبارت از کشیدن سلاح به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آن ها است، به نحوی که موجب ناامنی در محیط گردد.

بنابراین از نگاه قانون مجازات، مرتکب جرم محاربه باید اولا عمد در کشیدن سلاح داشته باشد و ثانیا قصد تعرض به جان، مال یا ناموس مردم را داشته باشد. البته برای تحقق این جرم قصد غیرمستقیم هم کفایت می کند. بنابراین هرگاه قصد و نیت اولیه کسی از کشیدن سلاح عبارت از ربودن مال دیگری باشد، اما بداند این کار او موجب سلب امنیت خواهد شد در واقع می توان گفت که قصد غیرمستقیم سلب امنیت را دارد و در نتیجه محارب محسوب خواهد شد. به همین دلیل ماده ۲۸۱ قانون مجازات اسلامی، راهزنان، سارقان و قاچاقچیانی را که دست به سلاح ببرند و موجب سلب امنیت مردم و راه ها شوند محارب دانسته است.

وکیل محاربه در تهران

وکیل محاربه : نکته دیگری که از متن ماده ۲۷۹ برداشت می شود، مقید بودن جرم محاربه است. یعنی این جرم برای آنکه محقق شود باید به نتیجه خاصی برسد. این نتیجه ایجاد ناامنی در محیط به دلیل رفتار مرتکب است. زیرا بنا به تصریح ماده کسی که به روی مردم سلاح بکشد ولی در اثر ناتوانی موجب سلب امنیت نشود، محارب محسوب نمی شود.

این ناتوانی می تواند هر گونه ناتوانی اعم از جسمی، روحی، مهارتی و غیره باشد. مثل اینکه یک فرد ضعیف الجثه یا ناآشنا با به کار بردن یک سلاح پیچیده آن را به روی دیگران نشانه رود، در حالی که همه می دانند که وی توان جسمی، روحی یا مهارتی لازم را برای استفاده از آن سلاح ندارد و یا می دانند که آن سلاح اساسا خالی و فاقد فشنگ جهت تیراندازی است.

علاوه بر این، کشیدن سلاح مستلزم استفاده عملی و شلیک کردن آن نیست. بنابراین حتی اگر مرتکب مثلا هفت تیری را که به سوی مردم نشانه رفته است شلیک نکند، در صورت سلب امنیت مرتکب جرم محاربه شده است.

معنای سلاح چیست؟

وکیل محاربه : منظور از سلاح آن چیزی است که برای جنگیدن و نزاع ساخته شده است یا به کار می رود و معنی آن از لحاظ زمان و مکان متغیر است. بدین ترتیب باید دید که برداشت عرف از واژه سلاح یا اسلحه چیست. به نظر می رسد که عرف سلاح را اعم از سرد و گرم می داند. مصادیق اسلحه گرم چیزهایی مثل تفنگ، هفت تیر، مسلسل، توپ، تانک و نظایر آن ها و مصادیق اسلحه سرد چیزهایی مانند چاقو، شمشیر، خنجر، نیزه، قمه و نظایر آن ها می باشد. بدین ترتیب چیزهایی مثل عصا، سنگ، بیل، داس، چوب، تازیانه، ادویه جاتی مثل فلفل و اعمالی مثل اسیدپاشی، آتش زدن از شمول عنوان اسلحه و در نتیجه محاربه خارج است.

رابطه محاربه با راهزنی و سرقت مسلحانه

وکیل محاربه : بر اساس ماده ۲۸۱ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲ که قبلا نیز به آن اشاره شد راهزنان، سارقان و قاچاقچیانی که دست به سلاح ببرند و موجب سلب امنیت مردم و راه ها شوند محاربند.

منظور از سلاح در این ماده نیز مثل ماده ۲۷۹ و سایر موادی که در آن ها از سلاح نام برده شده است سلاح واقعی و نه سلاح تقلبی و بدلی است ولی سرد یا گرم و پر یا خالی بودن آن تفاوتی ایجاد نمی کند.

شبیه جرم موضوع این ماده در ماده ۶۵۳ قانون تعزیرات مصوب سال ۱۳۷۵ پیش بینی شده است که می گوید: هرکس در راه ها و شوارع به نحوی از انحا مرتکب راهزنی شود در صورتی که عنوان محارب بر او صادق نباشد، به سه تا پانزده سال حبس و شلاق تا ۷۴ ضربه محکوم می شود.

در خصوص رابطه این دو ماده باید گفت ابتدا باید شمول ماده ۲۸۱ را بر رفتار مرتکب بررسی کرد و تنها در صورت عدم شمول این ماده نوبت به اعمال ماده ۶۵۳ خواهد رسید.

مقابله با محاربان

وکیل محاربه : مطابق ماده ۲۸۰ قانون مجازات اسلامی فرد یا گروهی که برای دفاع و مقابله با محاربان دست به اسلحه ببرد محارب نیست.

البته باید گفت عبارت \”محارب نیست\” در اینجا به معنای آن نیست که اساسا جرمی تحقق پیدا نمی کند. بلکه اگر شرایط دفاع مشروع نسبت به عمل مرتکب صدق نکند، ممکن است به ارتکاب اعمالی مثل ایراد ضرب و جرح و تخریب محکوم شود.

مجازات محاربه چیست؟

ماده ۲۸۶ قانون مجازات اسلامی حد محاربه را به پیروی از آیه ۳۳ سوره مائده عبارت از یکی از چهار مجازات اعدام، صلب، قطع دست راست و پای چپ و نفی بلد دانسته است. انتخاب هریک از این مجازات ها بنا به تصریح ماده ۲۸۳، به اختیار قاضی واگذار شده است.

قطع دست راست و پای چپ به همان ترتیبی است که درباره سرقت حدی گفته شده است. یعنی برای دست به گونه ای است که انگشت شست و کف دست باقی بماند و برای پا از پایین برآمدگی به گونه ای که نصف قدم و مقداری از محل مسح باقی بماند.

منظور از صلب بستن فرد به مدت سه روز بر روی دار به طوری است که بستن او موجب مرگ نشود.

وکیل محاربه : در نفی بلد مطابق قانون مجازات اسلامی، محارب باید تحت مراقبت قرار گیرد و با دیگران معاشرت، مراوده و رفت وآمد نداشته باشد. به علاوه محارب در صورتی که توبه نکند همچنان در تبعید باقی می ماند و مدت نفی بلد در هر حال کمتر از یک سال نیست.

در صورت نیاز به وکیل محاربه در تهران، وکیل محاربه در کرج و وکیل محاربه در مشهد می توانید با گروه وکلای ژیوار که مجرب و متخصص در کلیه امور کیفری هستند، تماس برقرار نمایید.