وکیل تبلیغ علیه نظام به وکیلی گفته می شود که با تسلط و تجربه کافی در زمینه جرایم امنیتی می تواند از موکل خود در برابر این اتهام دفاع کند یا به او مشاوره حقوقی صحیح بدهد. وکیل تبلیغ علیه نظام باید دارای مهارت و تخصص لازم در پرونده های امنیتی باشد تا بتواند به درستی در این زمینه انجام وظیفه کند. در این مقاله نکاتی در رابطه با جرم تبلیغ علیه نظام گفته خواهد شد تا بتوانید در انتخاب وکیل تبلیغ علیه نظام موفق باشید.
تبلیغ علیه نظام چیست؟
وکیل تبلیغ علیه نظام : تبلیغ علیه نظام یکی از جرایم امنیتی است که تحت عنوان فصل جرایم ضد امنیت داخلی و خارجی کشور در قانون مجازات اسلامی آورده شده. مستند قانونی این جرم ماده 500 قانون مجازات است که می گوید: هر کس علیه نظام جمهوری اسلامی ایران یا به نفع گروه ها و سازمان های مخالف نظام به هر نحو فعالیت تبلیغی نماید به حبس از سه ماه تا یک سال محکوم خواهد شد.
دامنه شمول تبلیغ علیه نظام
وکیل تبلیغ علیه نظام : در رابطه با دامنه شمول ماده 500 قانون مجازات باید گفت منظور از تبلیغات، آن دسته از تبلیغاتی است که علیه کلیت نظام و در واقع به قصد براندازی با سلاح تبلیغ انجام شده و یا به نفع گروه ها و سازمان هایی انجام شود که آن ها قصد مبارزه با کلیت نظام و براندازی را دارند. در غیر این صورت یعنی هرگاه انتقادی درمورد عملکرد یک مسئول یا نهاد دولتی، بدون این که قصدی برای برانداختن نظام وجود داشته باشد ابراز شود یا به نفع گروه ها و سازمان هایی تبلیغ شود که فقط نسبت به برخی از عملکردها انتقاد داشته ولی با کلیت نظام مبارزه ای ندارند، مورد از شمول ماده 500 خارج خواهد بود.
در صورت تحقق این قید، بنا به تصریح ماده، هر نحو فعالیت تبلیغی از قبیل برگزاری تظاهرات، راه انداختن ایستگاه های رادیو تلویزیونی در خارج یا گویندگی آن ها را به عهده گرفتن، چاپ و پخش نشریه و اعلامیه، مکاتبه گسترده با مسئولان سازمان های بین المللی و سیاستمداران سایر کشورها و انجام مصاحبه های متعدد علیه نظام و نظایر آن ها همگی تحت شمول ماده قرار خواهند گرفت.
نکته ای که باید ذکر کرد آن است که استفاده از عبارت فعالیت تبلیغی در متن قانون نشان دهنده ضرورت وجود نوعی تکرار و استمرار در تبلیغات است. هرچند که ممکن است چند عمل انفرادی که در کنار هم باعث تکرار و استمرار می شوند الزاما مشابه نباشند و مثلا متشکل از مصاحبه، راهپیمایی، پخش اعلامیه، نامه پراکنی و نظایر آن ها باشند.
بنابراین کسی را که تنها یک بار یا در هر حال به طور کاملا محدود در یک تظاهرات در داخل یا خارج از کشور سخنی علیه نظام شرکت کرده، یا یک بار با یک شبکه رادیویی یا تلویزیونی مخالف مصاحبه کرده و یا نامه ای را به یک سازمان بین المللی ارسال کرده نمی توان به فعالیت تبلیغی علیه نظام محکوم کرد.
در نتیجه می توان گفت دامنه شمول ماده 500 کاملا محدود است و نمی توان بر اساس آن هر انتقادکننده ای را مورد تعقیب کیفری قرار داد. همچنین مجازات این جرم هم در مقایسه با سایر جرایم علیه امنیت سبک بوده و تنها عبارت از سه ماه تا یک سال حبس می باشد.
آیا تشویق هم می تواند تبلیغ علیه نظام باشد؟
وکیل تبلیغ علیه نظام : ماده 500 قانون مجازات تنها در مورد کسی اعمال می شود که مباشرت در امر تبلیغ داشته باشد و الا کسی که صرفا برای مثال دیگری را به تاسیس یک شبکه رادیویی یا تلویزیونی مخالف تشویق می کند یا برای کمک به او پرداخت حقوق کارکنان آن را بر عهده می گیرد از شمول عنوان تبلیغ علیه نظام خارج است و تحت عنوان معاونت می تواند قابل تعقیب باشد.
تبلیغ علیه نظام جرمی سیاسی است؟
جرم موضوع ماده 500 را می توان نمونه بارزی از جرم سیاسی دانست. در رابطه با جرم سیاسی باید گفت در حقوق جزای قدیم با جرایم و مجرمان سیاسی به شکلی شدیدتر از جرایم و مجرمان عادی برخورد می شد. اما به مرور زمان این تفکر به وجود آمد که مجرمین سیاسی به دلیل برخورداری از انگیزه شرافتمندانه یعنی اینکه به تصور خود به انجام وظیفه در قبال اصلاح و بهبود جامعه و ایجاد یک جامعه ایدآلی می پردازند و چه بسا افرادی از خود گذشته، اندیشمند و متفکر باشند، مستحق برخوردی خاص و متفاوت با مجرمان عادی هستند.
بنابراین تخفیف ها و مساعدت هایی برای این دسته از مجرمین از قبیل عدم اجبار آن ها به انجام کار در زندان و یا پوشیدن لباس مخصوص زندان، عدم استرداد آن ها به کشور متقاضی استرداد، لزوم وجود هیات منصفه در رسیدگی به جرایم آنان و غیره در قوانین کشورها پیش بینی شده است.
جرم سیاسی در نظام حقوقی ایران
با بحث اخیر به وضعیت جرم سیاسی در نظام کیفری ایران می پردازیم. اصل 168 قانون اساسی ایران، پس از بیان این که رسیدگی به جرایم سیاسی باید با حضور هیات منصفه در محاکم دادگستری صورت گیرد، تعریف جرم سیاسی را بر اساس موازین اسلامی بر عهده قانون عادی گذاشته است. در سال 1395 قانونی تحت عنوان قانون جرم سیاسی تصویب شد که به تعریف این جرم و موارد آن پرداخته است.
طبق ماده 1 قانون جرم سیاسی: “هر یک از جرایم مصرح در ماده 2 این قانون چنانچه با انگیزه اصلاح امور کشور علیه مدیریت و نهادهای سیاسی یا سیاست‌های داخلی یا خارجی کشور ارتکاب یابد، بدون آنکه مرتکب قصد ضربه‌زدن به اصل نظام را داشته باشد جرم سیاسی محسوب می‌شود.” در ماده 2 مقرر شده است که: “جرایم زیر در صورت انطباق با شرایط مقرر در ماده 1 این قانون جرم سیاسی محسوب می‌شوند.
- الف ـ توهین یا افتراء به رؤسای سه قوه، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، معاونان رئیس‌جمهور، وزرا، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، نمایندگان مجلس خبرگان و اعضای شورای نگهبان به واسطه مسؤولیت آنان
- ب ـ توهین به رئیس یا نماینده سیاسی کشور خارجی که در قلمرو جمهوری اسلامی ایران وارد شده است با رعایت مفاد ماده (۵۱۷) قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات
- پ ـ جرابم مندرج در بندهای(د) و (هـ) ماده(۱۶) قانون فعالیت احزاب، جمعیت‌ها، انجمن‌های سیاسی و صنفی و انجمن‌های اسلامی یا اقلیت‌های دینی شناخته‌شده مصوب 7/6/1360
- ت ـ جرایم مقرر در قوانین انتخابات خبرگان رهبری، ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی و شوراهای اسلامی شهر و روستا به استثنای مجریان و ناظران انتخابات”
جرایم سیاسی در صلاحیت دادگاه کیفری یک هستند و به شکل علنی و با حضور هیات منصفه به آن ها رسیدگی می شود.
آیا در حال حاضر تبلیغ علیه نظام یک جرم سیاسی است؟
در حال حاضر و با توجه به قانون جرم سیاسی مصوب 1395، تبلیغ علیه نظام از جمله جرایم سیاسی نیست.
اگر شخصی یک بار اقدام به تبلیغ علیه نظام کرده باشد مشمول این جرم است؟
محکوم شدن به این جرم مستلزم تکرار و استمرار است و با یک بار انجام رفتار تبلیغ علیه نظام صورت نمی پذیرد.
وکیل تبلیغ علیه نظام : برای موفقیت در پرونده های تبلیغ علیه نظام، حضور یک وکیل تبلیغ علیه نظام متخصص در کنارتان ضروری است. در صورت نیاز به وکیل تبلیغ علیه نظام در تهران، وکیل تبلیغ علیه نظام در کرج و وکیل تبلیغ علیه نظام در مشهد می توانید با گروه وکلای ققنوس که دارای تخصص و تجربه در کلیه امور کیفری هستند تماس برقرار کنید.